هرچیزی میگفتم میخواست انتقاد کنه
اون هرگز نمیخواست بمن اعتماد کنه
پشت این نقاب پنهون بود نبینمش
اون نمیذاشت بیینم چیه هویتش
جلوم میگرفت نمیذاشت برم جلو
یه بار نشد برگرد پشتتم نترس برو
هی میشد عذاب وجدان و ترس و گناه
جسارت میگرفت ازم رو سد راه
دیواره افکارم رو تو بریز
دیواره افکارم تو بریز
دیواره افکارم تو بریز
دیواره افکارم تو بریز
غرقم کرد تو توهم گذشتمو
منو میبرد به نداشته هام تا داشته هام
یواش یواش دنیا کوچیک تر میشد باهاش
اعتماد به نفسم له میکرد زیر پاهاش
روی افکار من دیوار کشیده بود
مغزمو تا ته مثل سیگار کشیده بود
واسه ایده هام طناب دار کشیده بود
دور و برم سیم های خار دار کشیده بود
دیواره افکارم رو تو بریز
دیواره افکارم تو بریز
دیواره افکارم تو بریز
دیواره افکارم تو بریز
دلم میخواست بفهمم این لعنتی کیه
پشت این نقاب که رو برومه کیه
مشت اخر توی قلبش زدم
بازم اونو به زمین گرمش زدم
نقش زمین اون میرم تا برم ببینمش
چقدر آشناست نگاه و چشم و صورتش
هر چی میشم نزدیک ته قصه روشنه
اونی که روی زمین خوده خوده منه
دیواره افکارم تو بریز
دیواره افکارم تو بریز
من با تو شد یک تمام یه مریض
دیواره افکارم تو بریز
دیواره افکارم تو بریز
من با تو شد یک تمام یه مریض
دیواره افکارم تو بریز
دیواره افکارم تو بریز
من با تو شد یک تمام یه مریض
دیواره افکارم تو بریز
دیواره افکارم تو بریز
من با تو شد یک تمام یه مریض
بد ه بیشتر تلاش کنین