من این رویا داشتم
با ساز به سمت
خورشید حرکت کنم
یه دنیا رو با شعر
هام غرق لذت کنم
گذر کردم من از
این پل بی عبور
که میگفتن میراث منه
پلی غرق در رویایی عجیب
که اون سمتش شکوه منه
تو پایان راه پر پیچمی
که خنده
هات نفس میکشم
رسیدی
درست تو لحظه ای
که گفتم ازاین
عشق دست میکشم
تو پایان رویای منی
رسیدن به اوج این اتفاق
گذر از یه پل غرق گل
رسیدن به آغاز این امتداد
حضور یه سایه تو دنیای من
که دستای تو رو به این نور بود
رسیدم به جایی از این اتفاق
که دل مردگی ازم دور بود
تو پایان راه پر پیچمی
که خنده هات
نفس میکشم
رسیدی درست
تو لحظه ای
که گفتم ازاین
عشق دست میکشم
