گفت و گو با عادل آروند؛ خواننده و آهنگساز

گفت و گو با عادل آروند؛ خواننده و آهنگساز:
گوش موسیقایی مردم آسیب دیده است
عادل آروند را اولین خواننده و آهنگساز ایرانی دارنده گواهی‌های حرفه‌ای ای از Steinberg و Ableton آلمان می‌دانند. او با وجود سن کمی که دارد، سودای جهانی شدن را در سر می پروراند. در همین راستا گواهی آهنگسازی پروتولز نسل جدید از کمپانی Avid آمریکا را نیز دریافت کرده است.
این خواننده و آهنگساز متولد 1371 فعالیت‌های بسیاری در زمینه موسیقی داشته که از این میان می‌توان به خوانندگی در ارکستر ایران-اتریش و ارکستر آنسامبل مسایا، تدریس پیانو و آهنگسازی، سرپرستی گروه کاما، سرپرستی گروه کودک و نوجوان سرای‌هنر، نوازندگی پیانو و تنظیم ارکستر در کنسرت ترانه‌های قدیمی،اجراهای پژوهشی و همچنین نوازندگی هارمونیکا، درامزوگیتاربیس و … را نام برد.
او که با یک کیبورد و نواختن آن به دنیای حرفه ای موسیقی قدم گذاشته است، به موازات خوانندگی، سعی دارد آهنگسازی را نیز به صورت حرفه ای دنبال کند.
آروند پیش از این از محضر استادانی همچون تیگران مزروپیان و محمدرضا ظریف آموزش دیده است و بعدتر نزد حمزه یگانه و محمدشریفیان به یادگیری ادامه داد. جز، پاپ، آراندبی و … سبک‌هایی است که آروند تجربه کرده است. گفت و گو با این هنرمند را می خوانید:

چطور بین تحصیلات و علاقه اتان دست به انتخاب زدید؟ چون با تحصیلاتی که دارید به نظر بهتر می توانید به لحاظ مالی تامین شوید؟
واقعیت این است که عمر انسان آنقدر طولانی نیست که من بخواهم قسمت عمده آن را صرف دویدن به دنبال پول بکنم و احساس می کنم که حال خوب برای من بیشتر با خواندن و نوشتن موسیقی گره خورده است. یک نکته را هم بگویم، تجربه ثابت کرده است که شما هر کاری را با عشق و علاقه انجام دهید و در آن بهترین خودتان باشید بیشتر از هرکار دیگری کسب درآمد خواهید کرد.

پرداختن صرف به علایق، گاهی به زیان افراد است. چطور چنین چیزی را مدیریت کرده اید؟
قطعا موفقیت یا زیان صد درصد در کاری وجود ندارد و طبیعتا هر کار یا انتخابی ریسک های خودش را دارد و قانون این است که اگر ریسکی نکنید چیزی هم به دست نمی آورید، البته من صرفا به شانس بسنده نکرده ام، این یکی از جاهایی است که بنده از قوه تحلیل و تحصیلات عالیه ام و تجاربی که در علم برندینگ و مارکتینگ دارم استفاده می کنم تا ریسک را کاهش دهم.

. ساخت و ساز در فضای بین المللی نیازمند دانش بیشتر و جهانی تر است. چنین دانشی را دارید؟
بله من در واقع عمده دانش و تحصیلات موسیقی ام را از منابع و اشخاص خارجی دریافت کرده ام و راستش را بگویم موسیقی کلاسیک و جز را عمدتا بیشتر از سنتی و محلی ایران می شناسم و پیچیده ترین و سخت ترین کاری هم که این روزها درگیرش هستم بومی سازی و فارسی سازی همین المان های موسیقی غربی در بافت ایران است.

. فضای بین المللی جایی برای موسیقی ایرانی دارد؟
به نظر من غیر از معدودی موارد خاص مثل کیهان کلهر و حافظ ناظری عزیز که در فستیوال های موسیقی بی کلام یا موسیقی ملل فعال هستند خیر، در حال حاضر زبان های موسیقی بین المللی انگلیسی، اسپانیایی و عربی هستند و جا برای فارسی خواندن برای مخاطبان خارجی عمدتا نیست مگر فارسی زبانان ساکن خارج. من هم در برنامه های آتیم صرفا می خواهم از سازها یا دستگاه های ایرانی استفاده کنم وگرنه زبان همان است.

موسیقی ساخت شما چطور از موسیقی ساخت ایران به یک موسیقی با برند جهانی تبدیل می شود؟
الان دنیا دهکده جهانی شده است و این که موسیقی ساخت کجاست اهمیتی ندارد، حتی یک سری از موانع داخل رو هم مثل انواع شبکه های شبه مافیایی فرهنگی هنری و نیاز به مجوز پخش را هم ندارد. یک سری پیش نیاز دارد که البته موارد بزرگی هستند که چند تایی از آنها را اینجا نام می برم: امضای قرارداد با یک لیبل بین المللی از شرکت های تابعه سه غول موسیقی یعنی وارنر، سونی و یونیورسال، تهیه یک آلبوم با مود پرانرژی به زبان ترجیحا انگلیسی با استانداردهای جهانی، همکاری با آرتیست های دیگر در بعضی قطعات آلبوم و پشتوانه‌ی پروموشون و تبلیغاتی قوی و در نهایت ایجاد وجه تمایز با دیگران که در این مرحله برای من المان هایی از موسیقی ایرانی خواهد بود.

چقدر به موسیقی ایرانی و اصالت آن پایبند بوده اید؟
اگر منظورتان موسیقی پاپ است که اساسا باید عرض کنم موسیقی پاپ اصالت ندارد و با دوره های زمانی باز تعریف می شود، اما موسیقی ایران اصیل است، به گونه ای که از دوران باستانی نشانه های ساز و آواز یافت شده است و پس از آن هم هنرمندان همیشه در درگاه پادشاهان و فرماندهان مقرب بوده اند تا دوران صفویه که موسیقی اصیل ایران در قالب موسیقی سنتی بازتعریف شد و تا قرن معاصر هم توسعه یافته است، اما دستگاه ها و مقام های آن برای موسیقی امروزی اکثرا قابل استفاده نیست چون ساختار مودال خود را حفظ کرده است و ساختار موسیقی امروزی تنال است من به شخصه بیش

تر با تکنیک های لحن و آواز و نوع سازبندی های آن ارتباط بر قرار کرده ام و در کارهایم استفاده می کنم.

موسیقی کنونی ایران بسیار آسیب دیده است. چطور از این آسیب ها در امان مانده اید؟
من اصلاح می کنم موسیقی در ذات خودش آسیب نمی بیند. مشکل در محدوده موسیقایی در دسترس برای عام مردم است که سلیقه ها را بسیار محدود و کلیشه ای کرده است، به قول یکی از دوستان هنرمندم گوش موسیقی مردم آسیب دیده است. من با این جریان نمی جنگم یک انتخاب طبیعی است که طی زمان به وجود آمده است، من سعی کرده ام که کارهایم هم برای مخاطب موردی و هم برای طرفدار خاص جذابیت داشته باشد و ترکیبی از ابتکار و کلیشه را در کارهایم حفظ می کنم، مخاطب حق انتخاب دارد.

در میان جمعیتی عظیم از خواننده حرف برای گفتن دارید؟ فکر نمی کنید در این میان گم شوید؟
بله من نظرات مخاطبین و متخصصین را مرتب روی کارهای منتشر شده ام دنبال می کنم، پیام مشترک این بوده است که این صدا جدید و متفاوت است و نمونه فارسی ندارد، خب همین برای من نشانه است که با خیل عظیم دیگر خواننده ها من کاری ندارم و مسیر خود را طی می کنم، البته این را هم بگویم که این مسیر به نوعی سلیقه سازی و مشکل است و در مواردی هم قطعا بازخورد منفی دارد و من خود را آماده انواع انتقاد های تند هم کرده ام.

.از نبوغتان چه تاثیری در فرآیند تولید موسیقی گرفته اید؟
والا خیلی سخت است که آدم فرآیند کاری خودش را بشکافد یا اثر خودش را نقد کند زیرا طی سال ها با آن خو گرفته و عادت کرده است و اکثر اوقات به چگونگی کار یا ریز کردن مراحلش فکر نمی کند، اما بخواهم خلاصه بگویم من همیشه یک حس عمیق و دقیقی روی ریتم یا بیت آهنگ ها داشته ام و در ذهنم سریع خرد و بازسازیشان می کنم این به من خیلی کمک کرده است، همین طور کار با سینتی سایزر ها یعنی ساختن صداهای جدید از روی صداهای خام قبلی به گونه ای که ماهیت صدای قبلی قابل شنیدن نباشد برام از جذابیت خاصی برحوردار است و این صداها در اغلب کارهایم وجود دارد.

ابنکه عمده آهنگهایی که می خوانید را خود آهنگسازی می کنید دلیلی بر عدم اعتماد شما به دیگر آهنگسازان است یا سلیقه آنها به مذاقتان خوش نیامده است؟
خیر آهنگساز خوب کم است ولی داریم، فقط کمتر با آنها کار کردم چون سبک و سلیقه ای که انتظار دارم جدید است و در آن اکثرا تخصص ندارند و نیازمند صرف زمان و هزینه زیادی جهت آموزش و به روز آوری برای آن ها می شود که در حاضر به صرفه و لازم نیست ولی یک خبر بدهم که تا الان جایی نگفته بودم، با دو آهنگساز خارجی شروع به همکاری کرده ام که انشاءالله در آلبوم جدید خواهید شنید.

.به اینکه سبک موسیقی شما در آینده فراگیر شود خوشبین هستید یا نه؟ چرا؟
این یک جریان پیوسته است من سبک جدیدی نیاورده ام فقط ابتکارهایی در جریان پاپ معیار و الکترونیک فارسی به وجود آورده ام که ریشه های سابقه دار و محکمی در موسیقی غرب دارند. بله، اگر روند موسیقی روز ایران را از ابتدای قرن 21 مشاهده کنیم، می بینیم که جریان های موسیقی پاپ غربی با یک فاصله هفت تا ده ساله در ایران وارد شده اند و بالای چارت های ایران قرار گرفته اند و این اتفاق فکر می کنم راجع به کاری که من انجام می دهم هم می افتد.

. فضای کنونی جامعه موسیقی در ایران جایی برای شما و کارهایتان دارد؟ چرا؟
چرا نداشته باشد، اساسا من برای یک موضوع یا مقطع زمانی خاص نمی خوانم که بخواهد فضایش در جامعه از بین برود، آدم ها همیشه به حال خوب، خاطره، نوستالژی، کمدی و حتی مرثیه نیاز دارند.

13. در دنیای موسیقی چه حرفی برای گفتن دارید در مقایسه با همکارانتان؟
من حقیقت انقدر بازاری و مهندسی به این موضوع نگاه نمی کنم، به هر حال تولید اثر من منتج از حال و کلام واحد است و هر هنرمندی حتی شباهت هم با دیگران داشته باشد در نوع خودش یکتاست. بنابراین مقایسه با دیگران به نظرم بی فایده است. در واقع یک کلید خاص و روش اثبات شده جهت گفتن حرف جدید وجود ندارد، من لازم می دانم که بهترین کار و حس را به همراه امضای صوتی خودم در آهنگ ضبط و با رسانه مناسب منتشر کنم، آن وقت هر کس در دنیای موسیقی در این حس با من شریک باشد جذب خواهد شد.