Mohammad Saleh – Bibie Cheragh Ghermez

بی بیِ چراغ قرمز! دختر بچه به پشت!
دود اسفند تو رو ترس کدوم ستاره کشت؟
فالای حافظ تو باد کدوم بهونه برد؟
سیب سرخ تو کدوم سایه سر بریده خورد؟
گل یخ شاخه ای چنده؟ گل بی برگ و بهار!
چشمای خیستو بستی به کدوم سایه تار؟
برو اسفند تو دود کن سر چهار راه شلوغ!
تا شاید وا بشن این چشمای کوره بی فروغ!
چشم آدمایی که حتی ی خوابم ندیدن
فکر بچه هایی نیستند که تو کارتون خوابیدن
اونا که از اول هستی به ماتم میشینن
وقت بارون زیر پل خواب یک کرسی میبینن
بی بی چراغ قرمز دخترِ بچه به پشت!
دود اسفند تو ترس کدوم ستاره کشت؟
اسفند دونه دونه ،گریه‌نکن شبونه
شهر قشنگ رویا، مقصد قصه مونه
آخرش یکی میاد گلها تو یکجا میخره
تو رو ترک اسب نور به شهر رویا میبره
اونجا که آدماشو نمیشه با سکه خرید
میشه با بال صدا تا اوج قله ها پرید
اونجا هیچ کس نمی خوابه زیر سقف سرد پل
در جعبه های جادو وا میشه به نام گل
اونجا فال عاشقا ی فال سبز و روشنه
هر یک قرص نون جو سهم هزار تا دهنه
برو اسفند دود کن سر چهار راه شلوغ
تا شاید واقعا بشن اون چشمای کور بی فروغ