نشین این جور پکر، پاشو حالشو ببر
آخه فرصت کمه، پاشو ته بلا مه سر
واسه چی دلگیری، تو این شیرتوشیری
همه یه غمی دارن، زیاد و کمی دارن
عمر آدم، ابر و باده
غم و غصه حتی یه ذره‌ش زیاده
گوش بده، حرف خیام
سخت و آسون هرچی هست میگذره ایام
جمعن دو روزه عمر آدم تو زمونه
نگی به من نگفتی
می‌بازه هرکی قدر این دو روزه رو ندونه
نگی به من نگفتی
درگیری با خودت از صب تا شب و شب تا خود صب
آخه چه کاریه خب
شادی و غمت زیاد و کمت والا نمی‌مونه
نگی به من نگفتی
بذا بگم رفیق، یه نکته‌ای رو دقیق
تو کار زندگی، نشو انقد عمیق
وقتی آخرش، همه خاکیم و باد
یه جوری میگذره، حالا کم یا زیاد
عمر آدم، ابر و باده
غم و غصه حتی یه ذره‌ش زیاده
گوش بده، حرف خیام
سخت و آسون هرجور هست میگذره ایام
داریم هی پیر میشیم روز به روز و هفته به هفته
حیف از عمر رفته
فردا رو کی دیده کی می‌دونه چی سرنوشته
گذشته هم که گذشته
دمو غنیمته بزن به خوشباشی و خنده
قبول کن حرف بنده
زندگی یه باره دو نداره همین یه بخته
سختش کنی سخته
پاشو ته بلا مه سر، پاشو حالشو ببر
آخه فرصت کمه، نشین این جور پکر
عالی فرصت کم هست ولی در معایر تاریخ 30 سال یا سی دوسال اندک هست درست سال 68 بود که سایه اهرمین زشت روی سر ملت مهربون ایران امد این شطانک زشت با یک دست داشت ولی روز به روز مغز جوان خورد یا شتشو کرد این شطاین انقدر بزرگ شد که وقتی دنیا اثیر سرح جادو چین شد دنیا مریض شدن این شیطان درمان مردم رو حرام اعلام کرد و سگ های باسبان مزودر هم به شیطان همراهی کردن قافل از ان که یک جای دنیا اهنگر ها دارند فرودون ها رو برای کشتن شطانک یک دست تعلیم میدن… بیشتر بخوانید