Ali Rezaei – Cheshmhaye Khis

چشمهای خیس از علی رضایی
وقت رفتن شد و باز ،گریه امونم نمیده
بازم این چشمای خیس راه و نشونم نمیده
تو دو راهیِ تو و زندگی گیر افتادم
نمیدونم تو قفس، زندونی یا آزادم
سرم رو شونه ی غمه
تحمل دلم کمه
زخم زدی به قلب من
زخم زبونت مرهمه
تو این قفس هوا کمه
تنهایی تنها دردمه
آتیش زدی به جون من
میسوزم اما سردمه
بازم این خاطره بازی کار دستم داده
مردی افتاده به خاکم آخر این جاده
توی آسمون چشمات یه ستاره داشتم
بخت بد اونم دیگه ازآسمون افتاده
گل اشک میچینه از چشمای بی پناه من
گلدون خالیِ رویِ طاقچه ی نگاه من
تو سوال مبهم زندگی من بودی
تویی اولین جوابِ سوال اشتباه من
سرم روشونه ی غمه
تحمل دلم کمه
زخم زدی به قلب من
زخم زبونت مرهمه
تو این قفس هوا کمه
تنهایی تنها دردمه
آتیش زدی به جون من
میسوزم اما سردمه