کوچه کوچه رِه پا کَشِنه
خَزِر ره دریا کَشِنه
همه رِه شه هِمرا کشنه
آی ته بِلاره ،نیسونِ آبی
هرازِ سر بالایی رِه
لاهیجان و رشتِ چایی ره
مِن و ته حالِ دِتایی ره
آی ته بلاره ،نیسونِ آبی
اینهمه سختی داشتِمی
خَلِه نِداشتی داشتمی
زِندون کنار دَیمی ولی
اصلا نامردی ناشتِمی
اسا اَمِه وضع بَهییِه خار
اَتّا چمدون دایمی دلار
بوریم شمالّ ِ بَوینیم
زمین کِنِس بَیّه بِرار
جمشیدِ قاسمپورِمه
هالالای لالای لای
مهر و وِفا جا جورِمه
هالالای لالای لای
هم عاشقِ شِه نیسونُ
جمشیدِ هاشمپورمه
هم عاشق شه نیسونُ
جمشید هاشمپورمه
ته آبی رنگِ دا بَوِم
اسمِ قشنگِ دا بَوِم
مث پلنگِ دا بَوم
آی ته بلاره نیسون آبی
ته چار تا چرخ ِ دورِ دا
ته هیبت و غرورِ دا
ته آمِل و پلورِ دا
آی ته بلاره نیسون آبی
اِسا که کَشِمّی یه وَری
تِموم بونه دربه دری
مِه یارِ اول آخری
مه جانِ یار ،جانِ زری
اَما که زمین دار بومی یار
شاسی بِلِن بومی سِوار
سر بالایی رِینه رِه
اَما دِتایی کِمّی هِدار
جمشید قاسمپورمه
هالالای لالای لای
مهر و وَفا جا جورِمه
هالالای لالای لای
هم عاشقِ شِه نیسونُ
جمشیدِ هاشمپورمه
هم عاشقِ شه نیسونُ
جمشیدِ هاشمپورمه
