Hosein Rouhaninezhad – Mesle To

یه جوری نشسته غمت رو دلم
که از روز رفتن برام روشنه
یکی مثل من تا ابد با توئه
یکی مثل تو تا ابد با منه
کنار تو دارم قدم می‌زنم
تو هر جای دنیات یادم کنی
نمی‌خواد بگی اسممو تا بیام
فقط کافیه که ارادم کنی
به هر عابری خیره می‌شم دو بار
یه وخ تو نباشی ازت رد بشم
نه چیزی نمونده که با این جنون
منم بین مردم زبونزد بشم
هنوز عاشقونه بغل می‌کنم
ته حس عشقی که جا مونده رو
خود آزاری مزمنی که نذاشت
بشورونم این بغض وا مونده رو
تقلا نکردم نجاتم بدی
باید انتخاب تو باشم اگه
که من عاشق مرگ تدریجیم
به آغوش تو مبتلا شم اگه
منم مثل تو با همه قهرمو
منم مثل تو، تو خودم گم شدم
تو هر جایی که گریه کردی بدون
با دریای تو هم تلاطم شدم
هنوز عاشقونه بغل می‌کنم
ته حس عشقی که جا مونده رو
خود آزاری مزمنی که نذاشت
بشورونم این بغض وا مونده رو
تقلا نکردم نجاتم بدی
باید انتخاب تو باشم اگه
که من عاشق مرگ تدریجیم
به آغوش تو مبتلا شم اگه