پرتم کن از بالای من
دیوونه ی عاصی
خردم بکن توی بغل
وحشی ِوسواسی
پاییز، پشت هم بتازونه، به برگم نیست
روی لباتم!
وقتِ مرگم نیست
میگیرمت از باد
میگیرمت از ابر
با من بخواب رو آب
با من بخواب تو قبر
تاریکی دنیا زیاده از سرم دیگه
سلول به سلول
ریخته پرم دیگه
پرتم کن از بالای من! گرگ دهن خونی
تو هیچ چی از مستی اسبا نمیدونی
درّه به درّه، بردمت توو رگ
روو چشم
چشمه به چشمه پات جون دادم
تشنه به تشنه توو جسدهای لب دریات افتادم
با اینهمه الماس تو دستام
با اینهمه بیهودگی تو رگ
با یه گلوله، صاااف تو سینه م
با استکانای لبالب سگ
میگیرمت از باد
میگیرمت از ابر
با من بخواب رو برگ
با من بخواب تو قبر
