Afzal – Del Shekaste

می پرسن از من این واون آخه چرا تو پریشونی
کی میدونه چه مشکله این درد بی همزبونی
شب لونه کرده تو چشمام خورشید خانم کجایی
کور شد چشای آسمون ای روشنی کجایی
تنها و خسته دل شکسته تا کی خدایا بشینم
از باغ خورشید صبح که خندید،میرم یه روز گل میچینم
تنها و خسته دل شکسته تا کی خدایا بشینم
از باغ خورشید صبح که خندید،میرم یه روز گل میچینم
تو اون باغی باغ خورشید یک روز میام سراغت
سرمستم کن با بوی گل، بوی گل‌های باغت
تنها و خسته دل شکسته تا کی خدایا بشینم
از باغ خورشید صبح که خندید،میرم یه روز گل میچینم
تنها و خسته دل شکسته تا کی خدایا بشینم
از باغ خورشید صبح که خندید،میرم یه روز گل میچینم
تو اون باغی باغ خورشید یک روز میام سراغت
سرمستم کن با بوی گل، بوی گل‌های باغت
تنها و خسته دل شکسته تا کی خدایا بشینم
از باغ خورشید صبح که خندید،میرم یه روز گل میچینم