Hojat Ashrafzadeh – Rafte Az Dast

می دانم شبی در اوج زیبایی می آیی
تو بارقصی تماشایی می آیی
می دانم
بیمارم تو با درمان تنهایی می آیی
به گوشم همچو لالایی می آیی
می دانم
هربار اسمت روی لبم چشم مرا تر کرد
ای بی خبر از حال و روزم ، بی خبر برگرد
ای رفته از دست
رفتم از دست
این فاصله اگه چه بسته دست و بالم را
فریاد زده گاهی سکوتم حس و حالم را
ماندم به پایت
تا نفس هست
در شهرم به جا مانده هوای ابری ات
بردی دل ، برید این دل از بی صبری ات
هربار اسمت روی لبم چشم مرا تر کرد
ای بی خبر از حال و روزم ، بی خبر برگرد
ای رفته از دست
رفتم از دست
این فاصله اگه چه بسته دست و بالم را
فریاد زده گاهی سکوتم حس و حالم را
ماندم به پایت
تا نفس هست