Masih – Havaye Sard

توی این هوای سرد گرمی دستات برام آرامشن
کاش بمونی یاد من لحن دستوری نداره خواهشه
تو بمون تا من ازت تصویر ذهنیمو یه نقاشی کنم
جمله بندیامو کامل کنم حرفامو بگم خودمو خالی کنم
آخه نمیدونی چطور چشمام تورو دیدن دلم ریختش یهو
قلبم مدام میگفت بهم نیست مثل تو انگار یه جوری زندگیم گیره به تو
گیره به تو
بیا و مرهم زخمام شو توی این روزای سخت امید فردام شو
صافه آسمونم ابریش کن دنیای سفید و سیاهمو رنگیش کن
بیا و مرهم زخمام شو توی این روزای سخت امید فردام شو
صافه آسمونم ابریش کن دنیای سفید و سیاهمو رنگیش کن
میدونم حسم به تو عوض نمیشه مث تو هیشکی منو بلد نمیشه
لازمه بهت بگم یه بار دیگم من برات تا آخرش ادامه میدم
تو رویاهام یه تصویر از دوتامونه پای هم پیر شدیم وصل به من جونت
جز تو با هیچ کسی اینو نمیخوام چون بهم هیچ کس این حسو نمیداد
بیا و مرهم زخمام شو توی این روزای سخت امید فردام شو
صافه آسمونم ابریش کن دنیای سفید و سیاهمو رنگیش کن
بیا و مرهم زخمام شو توی این روزای سخت امید فردام شو
صافه آسمونم ابریش کن دنیای سفید و سیاهمو رنگیش کن