Hamed Ahmadi – Nafas

من بی کسی و تنها تو خیابون میزنم پرسه
تو خودم گم شدم و هی میخورم به در بسته
خسته ام خسته دلم شکسته
یه روزی یکی‌ دوسم داشت، ولی کاش، نبود اصلا
اون که میگفت بمیره، نمیره بردی از من
اونی که میگفت نبودش اصلا
نفس نفس نفس نفس
هوا پسه هوا خفس
یه سینه بغضِ تو دلم
دلم اسیرِ تو قفس
نفس نفس نفس
هوا پسه هوا خفس
یه سینه بغضِ تو دلم
دلم اسیرِ تو قفس
نفس نفس نفس
رسمه تا میفهمه که دوسش داری
میبینه تنهاش نمیذاری
یه دفعه میذاره میره
رسمه میذاره عاشق و شیدا شی
الکی میگه که دنیاشی
یه دفعه میذاره میره
نفس نفس نفس نفس
هوا پسه هوا خفس
یه سینه بغضِ تو دلم
دلم اسیرِ تو قفس
نفس نفس نفس
هوا پسه هوا خفس
یه سینه بغضِ تو دلم
دلم اسیرِ تو قفس
نفس نفس نفس