Hamoon Qaroon – Ghomare Zendegi

روزی روزگاری بود
سرخوش و سرحال بودم
کل فصلهای سال
انگاری بهار بودم
میخوند قناری غزل از عاشقی
نغمه سر میداد کل زندگی
نغمه سر میداد کل زندگی
تا که یه روز جغد شوم
نشست رو بوم
یه نگاه به من خیره کرد
دنیا رو سرم خراب شد
غم دورم پیله کرد
دنیا رو سرم خراب شد
غم دورم پیله کرد
برگ شانس زندگی یک شبه ورق خورد
انگاری قماری بود که همه رو طرف برد
حالا من موندم یک دست خالی
دنیا میگه رو کن هر چی داری
حالا من موندم یه دست خالی
دنیا میگه رو کن هر چی داری
خوشحال بودم آس زندگی تو دستمه
یهو دیدم یه پیک برد
برگو رو کرد دنیا ازم یک هیچ برد
یهو دیدم یه پیک برد
برگو رو کرد دنیا ازم یک هیچ برد
زندگی قماری بود یکطرفه
هر چی که خاستیم که نشد
فقط دوویدیم پی هدفه
انگار تو هفت آسمون یه ستاره ما نداریم
تو میگی این شانسته شانس چیه
اگه تو داری ما نداریم
تو میگی این شانسته
اگه تو داری ما نداریم