متن ترانه مجتبی رنجبر محبوب بود و هست
از دور دیدمش
از دور خسته بود
بایه کش سیاه موهاشو بسته بود موهاشو بسته بود
یه حسی تو چشاش میگفت که عاشقه
پس واسه چی منو پس زد به خاطرش
پس زد به خاطرش
با این که دل برید با این که دل شکست
اما تو چشم من معصوم بود وهست
من این شرایطو بدتر نمیکنم حتی اگه بره باور نمیکنم
باورنمیکنم
فرقی نمیکنه چی میشه آخرش
واسه کسی که آب گذشته از سرش
اون آدمش نبود که ساده بگذره
میرم که با چشام خواهش کنم نره
خواهش کنم نره
فرقی نمیکنه چی میشه آخرش
واسه کسی که آب گذشته از سرش
اون آدمش نبود که ساده بگذره
میرم که با چشام خواهش کنم نره
خواهش کنم نره
اینو متین دو حنجره خونده