Iman Gholami – Kamkari

رد شدم من از کنار یه خیابون پر آدم
یکی از دلار و سکه یکی میزد از خدا دم
یکی رو حصیر میخوابه یکی دلواپس فرداس
یکی صدتا خونه داره یکی کشیتی هاش تو دریاس
یکی سقف آرزو و همه دنیاش یه اتاقه
یکی اوقات فراغت یا تو برجه یا تو باغه
اگه جیره بندی میشه نون و آب و سوخت ماشین
حیف که زود خراب میشه همه ساخت و سازای چین
نکن از کسی گلایه هیچ کسی نداره تقصیر
اینا از کم کاریمونه نذارش به پای تقدیر
اونی که تو لقمه نونش میکنه شکر خدا رو
زیر پل میخوابه اما تو دلش داره صفا رو
وقتی که فقیر و دارا نمیرسن به یک جا
ته مقصدا تو خاه آخرش بهشت زهرا
اگه حتی توی سختی نرسه به جایی فریاد
خدا انقده بزرگه که تورو نبرده از یاد
اگه جیره بندی میشه نون و آب و سوخت ماشین
حیف که زود خراب میشه همه ساخت و سازای چین
نکن از کسی گلایه هیچ کسی نداره تقصیر
اینا از کم کاریمونه نذارش به پای تقدیر