متن ترانه حامد محضرنیا خود آرامشی
از نگاهت معلومه که اشکامو خیلی دوست داری
اما با دست خودت خنده رو لبهام میذاری
من بدهکاره توام چرا به روم نمیاری
منم اون غریبه که مهمونه هر سال توئه
اونی که نگاهش شبیه سایه دنباله توئه
تو خدای ماهی و ماه خدا ماله توئه
خوده آرامشی قبل هر خواهشی بعد هر بارشی به تو فکر میکنم
تو خدای منی نفسای منی تو هوای منی به تو فکر میکنم
خوده آرامشی قبل هر خواهشی بعد هر بارشی به تو فکر میکنم
تو خدای منی نفسای منی تو هوای منی به تو فکر میکنم
غمه شرمندگیمو از تو نگاهم میخونی
حاله من یه ساله که بده خودت میدونی
واسه ی کدوم بدی منو آوردی مهمونی
تو یه کاری میکنی تو مهمونیت زنده بشم
حقمه باید تو آغوش تو شرمنده بشم
من خدایی بسمه یه کاری کن بنده بشم
خوده آرامشی قبل هر خواهشی بعد هر بارشی به تو فکر میکنم
تو خدای منی نفسای منی تو هوای منی به تو فکر میکنم
خوده آرامشی قبل هر خواهشی بعد هر بارشی به تو فکر میکنم
تو خدای منی نفسای منی تو هوای منی به تو فکر میکنم