Shervin Shahbazi – Cafe

هنوزم توی اون کافه کنار میز ما دو تا
قرار میزارم و گاهی خودم تنها میرم اونجا
قرارم با توء اما کسی نیست روبروی من
چقد تنهام چقد سرده غروب جمعه ی بهمن
کی باور می کنه جز من یکی تو زندگیت باشه
کسی که من نمی شناسم سر راه تو پیدا شه
آخه تو این همه آدم فقط تو مال من بودی
نگو عاشق شدی برگرد مگه میشه به این زودی
هنوزم گاهی رد میشم بدون تو از اون کوچه
برات گل می خرم اما دو تا دستای من پوچه
چقدر حرف میزدیم توی مسیر کافه تا خونه
هنوزم خیلی حرفامو کسی جز تو نمی دونه
هنوز هیچکی نمی دونه که دیگه پیش من نیستی
مگه تو قول ندادی که سر حرفات وایمیستی
کی باور می کنه جز من یکی تو زندگیت باشه
کسی که من نمی شناسم سر راه تو پیدا شه
آخه تو این همه آدم فقط تو مال من بودی
نگو عاشق شدی برگرد مگه میشه به این زودی