Amir Hossein Nouri – Sepid

گاهی یه اتفاقی مثه دیدن یک نفر زیر بارون
گاهی یه اتفاقی مثه لبخند یک نفر تو خیابون
گاهی تمام دنیا همون یه لحظه ست
گاهی تمام زندگی نمایی بسته ست
دلم میخواست زیر بارون دوباره تورو میدیدم
یه باره دیگه تو ایستگاه صدای تورو میشنیدم
هنوز خاطره بازی هام میونه عطر موهاته
هزار فلسفه میبافم که این روزا کی همراته
اگه نیستی چرا اینجا هنوز آوای پاییزه
هنوزم توی این خونه دو تا فنجون روی میزه
یه کابووسه غمه دلی که داغونه
نه اتفاقی نیست دردی که میمونه
مثه شروع دلتنگی توی پایان آبان ماه
مثه تردید از رفتن مثه باختن مثه موندن
خواست زیر بارون دوباره تورو میدیدم
یه باره دیگه تو ایستگاه صدای تورو میشنیدم
هنوز خاطره بازی هام میونه عطر موهاته
هزار فلسفه میبافم که این روزا کی همراته
اگه نیستی چرا اینجا هنوز آوای پاییزه
هنوزم توی این خونه دو تا فنجون روی میزه