Mansour Farhadian – Marze Jonoun

مگه پاییز چی داره تویه حسش
که پاتو میکشونه تویه خوابام
که تا مرز جنون دیوونه میشم
نمیدونم که چندین ساله تنهام
مگه پاییز چی داره تویه روزاش
به جز برگای مرده تو خیابون
به جز ابرای گریونو پر از اشک
به جز حسرت واسه عاشقیامون
الان چند ساله که با سایه ی تو
من این مهر رو به آذر میرسونم
تو این کوچه که جای رفتنت هست
من این فصلو به آخر میرسونم
الان چند ساله که با سایه ی تو
من این مهر رو به آذر میرسونم
تو این کوچه که جای رفتنت هست
من این فصلو به آخر میرسونم
مگه پاییز چی داره که میتونم
با چشم بسته دستاتو بگیرم
با اون بارونی که تو هدیه دادی
به یادت زیر این بارون بمیرم
مگه پاییز چی میدونه از این عشق
که با دنیا به جز تو قهر میشم
چرا دیوونه میشم بی اراده
فراری از تمامه شهر میشم
الان چند ساله که با سایه ی تو
من این مهر رو به آذر میرسونم
تو این کوچه که جای رفتنت هست
من این فصلو به آخر میرسونم
الان چند ساله که با سایه ی تو من
این مهر رو به آذر میرسونم
تو این کوچه که جای رفتنت هست
من این فصلو به آخر میرسونم