Habib Ruoh Pak – Jadeh Raftan

که طوفانی پا کردم
بدون تا روز مرگم پیشتو بز نمیگردم
دارم میمیرم از دوری
دل سنگت تو مغروری
روغ معحض حرفاتم اره تو عاشقم بودی
خدایا سخته تقدیرم دلم گیره
هوز ایجام چطور سر کنم شب و روزام
دیگه حتی تو تنهایی دلم میگیره از غربت
همیشه پشت لبخندم دلم میگیره ازحسرت
چقدر سخته که تنهای با بعضم هم اوازاه
داره جونش رو میبازه
یکی اومد تو قلبی که دیگه جدای ندارم من
دیگه بعضما بردارم برم تو جاده رفتن حدایا سخته
تقدریم دلم گیره هنوز اینجام
چطور سر کنم بدون شب و روزا
دارم میرم از این دنیا یه لبخنی تو حرفاته
یعنی از زفتم انقدر تو چشماته
ببین اشکامو روی گونم
که طوفانی پا کردم
بدون تا روز مرگم پیشتو بز نمیگردم
دارم میمیرم از دوری
دل سنگت تو مغروری
روغ معحض حرفاتم اره تو عاشقم بودی
خدایا سخته تقدیرم دلم گیره
هوز ایجام چطور سر کنم شب و روزام
دیگه حتی تو تنهایی دلم میگیره از غربت
همیشه پشت لبخندم دلم میگیره ازحسرت