متن ترانه علیرضا شاهینی تقدیر
من و تو دوتامون به یک درد دچاریم
توو یک جای مبهم که راهی نداریم
نمیشه بمونیم نمیشه جداشیم
مگه میشه آخه که باهم نباشیم
نمیدونم اسمش چی میتونه باشه
یه بن بست تاریک که غم تو هواشه
یا شاید یه قصه یکم تلخ و کوتاه
توی یک قصه تلخ اسیریم
تو این راه نمیشه بمونیم نمیشه جداشیم مگه
میشه آخه که باهم نباشیم که با هم نباشیم
میدونم دلامون یه جورایی سسته ک
دوم سمت کدوم سو کدوم راه درسته
از اون روز اول همین حسو داریم
همش شک و تردید همش بی قراریم
نمون از ترحم نمون از رو اجبار
ولی قلب سردم پریشونه انگار
بگو راحتم کن تا کی زجر کشیدن
میمونی و تقدیر میشه دل بریدن
نمیشه بمونیم نمیشه جداشیم
مگه میشه آخه که باهم نباشیم