با ما به که با خلق خدایی مهمان توام با دلم اینگونه چرایی
انگار نبودیم و ندیدیم و ندانیم این رسم وفا نیست کنی از عشق گدایی
دنیا به تو از رسم وفا عشق یا افسوس که شوق روانی
با دست خود از ان همه پیمان نگرفتیم دلگیر شدیم از تو و از رسم جدایی
انگار نبودیم و ندیدیم و ندانیم از صبح تا شب باید از شام سراید
این اتش تب کرده ما دیر نپاید با ما به حزین باش
این شیوه ی ازردن دل رسم چه کس بود
شیرین سخنی با رقیبان به چه بس بود
این قسمت ما بود و هوس بود با ما به حزین باش
انگار نبودیم و ندیدیم و ندانیم از صبح تا شب باید از شام سراید
این اتش تب کرده ما دیر نپاید با ما به حزین باش
با ما به که با خلق خدایی مهمان توام با دلم اینگونه چرایی
انگار نبودیم و ندیدیم و ندانیم این رسم وفا نیست کنی از عشق گدایی
دنیا به تو از رسم وفا عشق یا افسوس که شوق روانی
با دست خود از ان همه پیمان نگرفتیم دلگیر شدیم از تو و از رسم جدایی
انگار نبودیم و ندیدیم و ندانیم از صبح تا شب باید از شام سراید
این اتش تب کرده ما دیر نپاید با ما به حزین باش
این شیوه ی ازردن دل رسم چه کس بود
شیرین سخنی با رقیبان به چه بس بود
این قسمت ما بود و هوس بود با ما به حزین باش
انگار نبودیم و ندیدیم و ندانیم از صبح تا شب باید از شام سراید
این اتش تب کرده ما دیر نپاید با ما به حزین باش
