Aref Tajalli – Ghorob

غروب
تکوند از رو شونه م غروبو دوباره
تکوند و نگام آسمون شد دوباره
قدم هامو از سمت غم ها جدا کرد
منو توی آغوش رویا رها کرد

یه کیف و یه جاده نفس شد شماره
منو دل میدونیم چه سخته دوباره
یه حسی تو قلبت بیاد عاشقونه
رو لب هات بشینه بشه یک ترانه

صدام کن بخونم منو بی بهونه
منی که نمونده ازم رد خونه
صدام کن که شب هام همش سوت و کوره
دل تنگ من با صدای تو جوره

یه روز وقت رفتن میادش میدونی
براش انتظار رو میذاری نشونی
چه روزای سختی چه تقدیر تلخی
بری و چشات و به دنیا ببندی

یادم باشه شب ها یکی چشم برامه
یه بغضی که هرشب با عکسام میباره
یکی که دلش مثل دریا زلاله
نفس میده و عشقو یادم میاره

تکوند از رو لبهام سکوتو دوباره
تکوند و شبم کهکشون شد دوباره
نفس شد خودش رو توی سینه جا داد
به قلبم امید و به سینه م جلا داد

صدام کن بخونم منو بی بهونه
منی که نمونده ازم رد خونه
صدام کن که شب هام همش سوت و کوره
دل تنگ من با صدای تو جوره