بر تو زند آن گل که به گلزار بکشتی در تو خلد آن خار که در یار خلیدی
تلخی دهد امروز تو را در دل و در کام آن زهرگیایی که در این دشت چریدی
آن آهن تو نرم شد امروز ببینی که قفل دری یا جهت قفل کلیدی
طوق ملکی این دم اگر گوهر پاکی رد فلکی این دم اگر زشت و پلیدی
گر آب حیاتی تو و گر آب سیاهی این چشم ببستی تو در آن چشمه رسیدی
با جمله روان ها بپر روح روانی این است سزای تو گر از نفس جهیدی
با خالق آرام تو آرام گرفتی وز آب و گل تیره بیگانه رمیدی
امروز تو را بازخرد شعله آن نور کاین جا ز دل و جان به دل و جانش خریدی
آن سیمبر اندر بر سیمین تو آید کو را چو نثار زر از این خاک بچیدی
ای عشق ببخشای تو بر حال ضعیفان کز خاک همان رست که در خاک دمیدی
خامش کن و منمای به هر کس سر دل ز آنک در دیده هر ذره چو خورشید پدیدی
خاموش و دهان را به خموشی تو دوا کن زیرا که ز پستان سیه دیو چشیدی
با خالق آرام تو آرام گرفتی وز آب و گل تیره بیگانه رمیدی
امروز تو را بازخرد شعله آن نور کاین جا ز دل و جان به دل و جانش خریدی
آن سیمبر اندر بر سیمین تو آید کو را چو نثار زر از این خاک بچیدی
ای عشق ببخشای تو بر حال ضعیفان کز خاک همان رست که در خاک دمیدی
خامش کن و منمای به هر کس سر دل ز آنک در دیده هر ذره چو خورشید پدیدی
خاموش و دهان را به خموشی تو دوا کن زیرا که ز پستان سیه دیو چشیدی
