ی مردی از این زندگی رد شده که هم صحبت واژه ی درد بود ی قابش پر از غفلتو اتهام
ی آواره توو نقش ولگرد بود
طلسمی که با اسم دریا شکست ی آرامشی قبل طوفان شد از این چهار راه حوادث گذشت
ی نقاشی رو بوم ایران
ی نقاشی رو بوم ایران
شده سایه ی سرنوشت عاقبت برای فرار از حقیقت ببین ابرمردی از جنس تنها شدن
شد افسانه توو قاب این سرزمین
شده سایه ی سرنوشت عاقبت برای فرار از حقیقت ببین ابرمردی از جنس تنها شدن
شد افسانه توو قاب این سرزمین
از این راهو بیراهه ی بی دلیل به سمتی که تا انتها روشنه واسه بازگشت به این زندگی
فقط یک مسیر زمین خوردنه
عجب صبرهایی که لبریز شد چه درس عمیقی که قیصر گرفت شده داش فرمون دنیای ما
ی آدم که دنیاشو از سر گرفت
ی آدم که دنیاشو از سر گرفت
شده سایه ی سرنوشت عاقبت برای فرار از حقیقت ببین ابرمردی از جنس تنها شدن
شد افسانه توو قاب این سرزمین
شده سایه ی سرنوشت عاقبت برای فرار از حقیقت ببین ابرمردی از جنس تنها شدن
شد افسانه توو قاب این سرزمی
