Saeed Salar – Emam Ali

در این شهری که بارانش فریبه کنار مردمان پر ز حیله علی رفتی به محراب
تو را کشتن بی یار و محافظ
به سجده تا به صبح غرق دعایی بدان روی زمین دست خدایی
علی تو بر زمین فرمانروایی
تو درد دردمندان را دوایی
تو که آرامش روحو روانی به چشم خستگان تو مثل جانی
علی تو شاه رحمت شاه نوری
چرا پس از لباس شاه دوری
تو که آرامش روحو روانی به چشم خستگان تو مثل جانی
علی تو شاه رحمت شاه نوری
چرا پس از لباس شاه دوری
علی من با تو شمشیری ندیدم بجز تو در جهان شیری ندیدم
تویی همبازی و یار یتیمان
تویی همپای لبخند یتیمان
به من آموختی درس شجاعت که حکم قاتلت هم شد شفاعت
به فقر هر فقیری آبرودار
شبانه میشوی مرهم فداکار
تو که آرامش روحو روانی به چشم خستگان تو مثل جانی
علی تو شاه رحمت شاه نوری
چرا پس از لباس شاه دوری
تو که آرامش روحو روانی به چشم خستگان تو مثل جانی
علی تو شاه رحمت شاه نوری
چرا پس از لباس شاه دوری