Ashkan Karimkhani – Bargard

ی شب که بی خوابی اومد
به سرت میزنه که قدم بذاری توو شهر
صدای خیابونو ترس وجود تورو
میگیره با سیاهی و مرگ
هوای بیماری و سرد
که خسته کرده همه آدمای شهر
میری میذاری تو دست توو دست
این آدمای پوشالی و مست
میفهمم حال تورو من خب میدونم
که کی بود که پر و بال تورو بست
میدونم حال تورو من تو بیداری و
اون شبی که دل تورو زد
زندگی دل تورو زد
وقتی پر شد دلت از خاطرات تلخ
میدونم این روزای سخت
ی روزی تموم میشه باشه خیال تو تخت
برگرد این آدما تورو میفهمن
این آدما با تو نمیجنگن
با تو ان ولی حال تو نمیفهمن
برگرد این آدما تورو میفهمن
این آدما با تو نمیجنگن
با تو ان ولی حال تو نمیفهمن
پر شده شبات پر دود سیگار
نمیدونی با کی بری بیای
نمیدونی کجا هستن چجوری بفهمی
وقتی پر شده دورو برت زیاد
آه دنبال هدفی باز نمیشه دری به روت
پری از چرندیات
توی سرت پر از فکرای عجیب
که بهت میگه ی آدم عوضی باش
منم نمیگیره خندم مثه توام
مثه دور و وریات نمیخوام تور سوژه کنم
روزی صدتا پله میرم عقب
تا دستاتو بگیرمو دوباره برگردم
تو با من هم مسیری بدون
تو باید با همه بجنگی
بدون تو باید بیای توی مسیر
با من از جداییا بخون
برگرد این آدما تورو میفهمن
این آدما با تو نمیجنگن
با تو ان ولی حال تو نمیفهمن
برگرد این آدما تورو میفهمن
این آدما با تو نمیجنگن
با تو ان ولی حال تو نمیفهمن
تو با من هم مسیری بدون
تو باید با همه بجنگی
بدون تو باید بیای توی مسیر
با من از جداییا بخون
برگرد این آدما تورو میفهمن
این آدما با تو نمیجنگن
با تو ان ولی حال تو نمیفهمن
برگرد این آدما تورو میفهمن
این آدما با تو نمیجنگن
با تو ان ولی حال تو نمیفهمن