Farhad Soltanian – Boro

من از عشق چیزی نمیخوام برو یه عمره که زهرم شده روزگار
توهم بار سنگین بی مهری تو روی شونه های شکستنم نزار
برو دیدنی نیست زجر آوره جوون مرگی قلب تنهای من
شکستم با زخم زبونات ولی نمیخوام تو داغون بشی پای من
نمیخوام تو داغون بشی پای من
نمیخوام بمونم نمیخوام بمونی عزیزم نمیخوام
دیگه خو گرفتیم به آشفته حالی منو قلب تنهام
برو با وجودی که هستی راحت سپردم به دستات
نمیخوام بمونی با اینکه میدونم بری پوچه دنیام
بری پوچه دنیام
تو دنیایی که لحظه لحظه اش غمه نمون حال و روزم تماشایی نیست
چه غمگین از قله عاشقی سقوط یه آدم با چشمای خیس
یه آدم که هر ثانیه بی نفس باید عمرش و صحنه سازی کنه
یه آدم‌که از بودنش شاکیه چه جوری تورو می شه راضی کنه
چجوری تورو میشه راضی کنه
نمیخوام بمونم نمی خوام بمونی عزیزم نمی خوام
دیگه خوب گرفتیم به آشفته حالی منو قلب تنهام
برو با وجودی که هستی مو راحت سپردم به دستات
نمیخوام بمونی با اینکه میدونم بری پوچه دنیام
بری پوچه دنیام .