Shahab Mozaffari – Khazoon

هی دل ای دل
توجه نکردی به تنهایی هامو
ندیدی چه ترسی نشست تو نگامو
مدارا نکردی با دلتنگی هامو
فقط خواستی باشی به جای خدامو
با هر رد پایی
که اندازه کفشته راه میامو
جلو هرکی چشماش
شبیه خودت میشه کوتاه میامو
نموندی باهامو
خزونم که از زور تنهایی هام
میخوام مثل پیچک بپیچی به پام
تو دردی من اینو میفهمم ولی
بگو جز تو درمونو از کی بخوام
تو بارونی کهنه کنج خونه
که خیلی چیزا از دل من میدونه
چه آغوش گرمی چه پاییز سردی
چقدر فکر میکردم یه روز برمیگردی
تو داروغه شهر تنهایی هامی
دروغ قشنگ توی خنده هامی
خیال میکنی رفتی اما تو هستی
خیال کن هنوز شونه گریه هامی
خزونم که از زور تنهایی هام
میخوام مثل پیچک بپیچی به پام
تو دردی من اینو میفهمم ولی
بگو جز تو درمونو از کی بخوام
تو بارونی کهنه کنج خونه
که خیلی چیزا از دل من میدونه
چه آغوش گرمی چه پاییز سردی
چقدر فکر میکردم یه روز برمیگردی