Arrangement: Vahid Farajzad
به اونکه چشماشو بسته
نمیشه ماهو نشون داد
روزی صدبار خودمو لعنت کردم
واسه روزایی که نمیتونن برگردن
من صاف بودمو تقدیر کج رفت
خواست با خودم درگیرتر شم
باز خودمو لعنت کردم واسه
روزایی خوبی که از دستم رفت
سوار بود همیشه به عقلم
قلبم نفهمیدم با خودم چند چندم من
واسه حرفایی که زدم
واسه تک تک اخمای پدرم
غروبی که گفت دلی بشکونم
یا هرچی که توو دنیا باعثش بودم
آره من بد کردم به خودم بیشتر
از قبل دنیا برام کادو پیچ میکرد و
هی میدیدم بیشتر غرقم
خواستم با هیشکی دشمن نباشم
بمونند آدما کلا برا من
هر کیم از خودم بهتر میدیدم
ساکت موند توو هر نفس ی روز و مجبورم شد
بخنده پیش روتو پشت به نور شه رنگی میشه موش
سعی کردم باهاش جفت شم
برابر گم شدم توو مستیا هر شب
نمیخواستم جلو هر سگی خم شم
دنبال ی لات سر بالا لابلای این پیکا میگشتم
هی زدم هی زدم شاید دنیا کنه باهام
شکل عوض ولی ی جوری همه راه رو بستن
انگا همه تلخیا باهام رل زدن این دنیا
ی شهر تیره بوده توو این شهر ی مرد نیمه جون
که توو دستاش ی قلب
شیشه بود قلب شیشه بود
این دنیا ی شهر تیره بوده
توو این شهر ی مرد نیمه جون
که توو دستاش ی قلب
شیشه بود قلب شیشه بود
ساکت موند توو هر نفس ی روز و مجبورم شد
بخنده پیش روتو پشت به نور شه رنگی میشه موش
