Arash Abbaspour – Mikhahamat

با دستِ خالی و دلی  که سالها تنهاست

میخواهمت آنگونه که مجنون لیلی خواست

ناگفته ها دارم  ازین    حالِ پریشانم

هر چند می دانم دلت از رازِ من آگاست

ای کاش میشد لحظه ای همراه من بودی

تا باز گویم آنچه که رازِ دلِ شیداست

آرامش از لبخندِ زیبای تو می گیرم

از دوریَت حالم پریشانو دلم غوغاست

با دستِ خالی و دلی  که سالها تنهاست

میخواهمت آنگونه که مجنون لیلی خواست

میخواهمت همچون عبادت یا پرستیدن

در چهره ی تو رنگِ زیبای خدا پیداست

با دستِ خالی و دلی  که سالها تنهاست

میخواهمت آنگونه که مجنون لیلی خواست

میخواهمت همچون عبادت یا پرستیدن

در چهره ی تو رنگِ زیبای خدا پیداست

این خواستن ها اختیاری نیست ای جانم

دلدادگی بی اختیارم کرده مدتهاست

فرصت نشد یک بار پای حرف من باشی

افسوس دنیا کار زارِ سختِ فرصتهاست

بیزارم از   آنکس که حالم  را     نمی فهمد

هر جا شما باشی دل ما نیز در آنجاست

بگذار تا بی پرده گویم حرفِ قلبم را

حالا که حسّ شاعرانه پا به پای ماست

با دستِ خالی و دلی  که سالها تنهاست

میخواهمت آنگونه که مجنون لیلی خواست

میخواهمت همچون عبادت یا پرستیدن

در چهره ی تو رنگِ زیبای خدا پیداست

با دستِ خالی و دلی  که سالها تنهاست

میخواهمت آنگونه که مجنون لیلی خواست

میخواهمت همچون عبادت یا پرستیدن

در چهره ی تو رنگِ زیبای خدا پیداست