متن ترانه فرشید حسین زاده زمونه ی سرد
بازم بخون قناری از عشق و بیقراری
بخون تو ای پرنده اگه که نا نداری
عوض شده زمونه برای این دل تنگ
شده دلم چون شیشه غمت شده مثل یه سنگ
حالا غروب که میشه دلم بهونه داره
نیستی ولی غم تو سر به سرم میذاره
آهای آهای قناری تویی پرنده ی زرد
بخون برام دوباره تو این زمونه ی سرد
توو این قفس می مونم بدون تو همیشه
اگه نیای سراغم دلم دیوونه میشه
تو بهترین دلیلی برای پر کشیدن
از اون لبای نازت گلای بوسه چیدن
بیا که با حضورت پرنده ها بخونن
من عاشق تو هستم اینو همه بدونن
آهای آهای قناری تویی پرنده ی زرد
بخون برام دوباره تو این زمونه ی سرد
حالا غروب که میشه دلم بهونه داره
نیستی ولی غم تو سر به سرم میذاره
آهای آهای قناری تویی پرنده ی زرد
بخون برام دوباره تو این زمونه ی سرد