Naader Bakhtiaary – Salighe

دارم از تنهایی دیونه میشم دیونه میشم
هیشکی اندازه ی سلیقم نیست سلیقم نیست
زیر خاک ته پستو یا تو موزه جایی واسه دل عطیقم نیست
تب چهل سالگیم تموم شد و ساعت نقره ای زنجیردار
هنوز تو جیب جلیقم نیست
خوب چیکارش کنم همینه که هست
تف به این دوستیا که توش عمر
درک حس تو یه دقیقم نیست
آخرین راه چاره معلومه خودمو لحظه لحظه گول میزنم
واسه ی ماشه خیلی انگشت هست
کلت فکر من شقیقم نیست
هرچی میشه به مرگ تجاوز کن
منم این کارو کردمو زندم ساده واسم سخت بود و
از اون شب سرد هیچی حتی صدای جیغم نیست
اونم اقیانوسی پر از موج غرق یه عشق زندگی میکنم
تو که نیستی کوچیک میشه دنیام
میرسی میشکنی درو میبینی دریا آرومه و غریقم نیست
نمیخوام عاشقم باشی نمیخواد
نمیخوام خودکشی کنی واسه من
مثل آدم دو روز زندگی کن
کمی تشنه باشی میبینی
پر ازحرفای سطحی عمیقم
نیست یه شهر توی فرانسه نگو
پس برو برج ایفلو نصف کن از بالا تا پایین مساوی هم
واسه ی عشق من این اندازه ها که گرفتی
زیاد دقیق هم نیست