Barbod – Hess Naab

آهای نیلوفر قصه کجا رفتی بدون من
بیا دنیامو زیبا کن یه
گل باش تو خزون من
موهاتو باز پریشون کن منو مهمون کن
هوای ابری شهرو با یه لبخند بارون کن
هزارو یک شبم باشه خود شهرزاد هستی تو
یه حس ناب هستی خود آفتاب هستی تو
آهای بانوی پاییزی گل مهتاب هستی تو
من عاشق میشدم هر بار که میدیدم تو خندونی
نمیدونی چند ساله تو رویامی نمیدونی
با عطر مریم دستات کویر تشنه دریا شد
ببین این شهر ویرانه
با چشمای تو ذنیا شد
من امشب خیس بارونم
پر شعرم پر از آواز
تو برگشتی با یه لخند
همین شد لحظه پرواز
من امشب خیس بارونم پر
از شعرم پر از آواز تو برگشتی با یه لخند
همین شد لحظه پرواز
یه حس ناب هستی خود آفتاب هستی تو
آهای بانوی پاییزی گل مهتاب هستی تو
من عاشق میشدم هر بار که میدیدم تو خندونی
نمیدونی چند ساله تو رویامی نمیدونی
آهای نیلوفر قصه کجا رفتی بدون من
بیا دنیامو زیبا کن یه