همزمان درد و مکان هستم
من اینجا که منم انجا که تویی
نه گریزی است مرا از تو نه امکان گریز
که خودت درد منی و خود درمان منی
چاره ها رفت ز دست دل بیچاره
من تو بیا چاره من شو که تویی چاره من
گاه باید خندید بر غمی بی پایان
دست در دست تو در خیابان این باران
یاد آن شب که دلش را به دلم داد به خیر
با تو خزان دلم بهار شدن یاد گرفت
گفته بودم به کسی عشق نخواهم ورزید
آمدی و همه قافیه ها ریخت به هم
دل به تو بستم و از غیر تو بیزارم من
دل من بند تو شد ثانیه ها ریخت به هم
حاضرم در عوض دست کشیدن ز بهشت
تو فقط قسمت من باشی و من قسمت تو
قد تنی از پیراهن فاصله داری
قد تنی از پیراهن فاصله داری
وای از تو چه سخت است همین قد جدایی
زمان که بی توام من از زمانه میبرم
و من برای زندگی تو را بهانه میکنم
ببین تمام من شدی تو نبض این غزل شدی
تو آخرین قسم شدی تاج روی سرم شدی
ساز ناکوک دلم باز تمنای تو کرد
حال من بهر تو بود و دل من یاد تو کرد
من همانم که تو دیوانه زنجیری بود
چشم های تو شروع جنگ تحمیلی بود
دلبران دلبر میبرن اما تو جانم میبری
بی تو این دنیا برایم میشود خاکستری
صفت شراب داری شده این دل مست تو
دل به تو بستم و از غیر تو بیزارم من
دل من بند تو شد ثانیه ها ریخت به هم
حاضرم در عوض دست کشیدن ز بهشت
تو فقط قسمت من باشی و من قسمت تو
