Behzad Rezazadeh – Iran Man

چه حسی بهتر از اینکه تو دنیا
برام آغوشت آرامشه محضه
میون این همه پناه تو دنیا
همه پناه من اینور مرزه
برام محکمترین حسی همیشه
میتونم پرچمت رو سر بگیرم
واسم فرقی نداره هرجا باشم
باید تو خاک این وطن بمیرم
به هر سمتی نظر کردم همینه
نشد حس تو از جونم گذر شه
مثه کشتی برم دریا به دریا
باید مقصد من رو به خزر شه
بنازم اسمتوایران که اسمت قدیک دنیاست
من هرجای جهان باشم سرم ازاسمتوبالاست
جنوبت ازغرورلبریز یه دنیامردتوگیلانه
بنازم اسمتوایران که هرگوشت یه ایران
یه البرزو نشون دادی دلم رفت
واسم آغوش تو یک آرزو شد
چطور ندونم این تاریخو وقتی
همه جهان با اسم تو شروع شد
مگه‌ احساسی از تو بهترم هس
تو که خلیج فارست ناتمومه
به خاکت انقدر مغروره قلبم
که میگم بعد تو دنیا کدومه

بنازم اسمتو ایران
که اسمت قد یک دنیاس
من هر جای جهان باشم
سرم از اسم تو بالاس
جنوبت از غرور لبریز
یه دریا مرد تو گیلانه
بنازم اسمتو ایران
که هر گوشت یه ایرانه