دل داری دادم ولی دل داری نبود کسی هم دلش برا دله من نسوخت
میگذرن روزای سخت ولی انگار جسمن سالمم ولی همه جام کبود
اه نمی دونی چطور باشی وقتی هر صبح باید یه بند پاشی
فکرو خیالای که مغز میجوه مث گشنه ی می مونه کع سنگ می خوره
دوست داشتنا بوی رفتن میده تا آخرش هستم حتما میگه پول نباشه
یارو سرد میشه باهات هرزه بوده داره هرشب میده این دردها هم
که هیچ وقت تمامی نداره روزا خورشید نباش بشو یه ستاره
ستاره که هیچ وقت روزا رو ندید گریه کن مشتی شاید خدا هم شنید
هیچی دیگه این دلو خوش نمی کنه هیچکی به گذشته پشت نمی کنه
اونی که می گفت رفیقمه لای در رفت زود تر از همه تنهایت فقط یه چیز
حس کرد خسته نشدی کشید از بس درد آره مشتی دارم سیگارت
منم به قدر تو بی خوابی کشیدم رفتی نگفتی بعد من اصلا چی میاد
به سرش حرفاش به کی می خواد بزنه چجوری می خواد طرف شه
با اون همه خاطره یه تنه از ما که گذشت هرکی هم پرسید ازت میگم
این من بودم که رفت بریزم تو دلم هرچقدر که سخت من ازت چیزی
نخواستم می خواستم تو بخندی می خواستم فقط تو بفهمی ولی
جاش یاد دادی بهم تو بی رحمی رفتی همه شبام شد صوت و کور
روزامم گذشت سخت و به زور نمی دونی چقدرجات خالی
همه خوشیهام شده سرد و بی روح
