Alireza Gharaei Manesh – Tazaad

رسیدم به چهل سالگی که عمرم به نیمه رسید
نه امید دارم به صبح نه از زندگی ناامید
رسیدم به چهل سالگی که این زندگی شوخیه
منی که توی آینس نمیدونم انگار کیه
برام خیلی چیزا شکست برام زندگی رنگ باخت
که با مرگ هر آینه بتونم بگم سنگ باش
جهان تو قطبی سرد منو از خودم خسته کرد
تضاد و تضاد و تضاد پشیمونم از اعتماد
سوالام بزرگه ولی جوابام حقیره هنوز
به بچم بگم من کیم اگر که پدر شم یه روز
زمین و زمان عمریه منو بازی دادن فقط
که تو نیمه زندگی رسیدم به پایان خط
به قدری شکستم که میشه صبوری رو تدریس کرد
که هرکی به قلبم رسید فقط چشمامو خیس کرد
جهان دو قطبی سرد منو از خودم خسته
تضاد و تضاد و تضاد پشیمونم از اعتماد
سوالام بزرگه ولی جوابا حقیره هنوز
به بچم بگم من کی ام اگر که پدر شم یه روز
رسیدم به چهل سالگی که عمرم به نیمه رسید
نه امید دارم به صبح نه از زندگی ناامید
رسیدم به چهل سالگی که این زندگی شوخیه
منی که توی آینس نمیدونم انگار کیه
برام خیلی چیزا شکست برام زندگی رنگ باخت
که با مرگ هر آینه بتونم بگم سنگ باش
جهان تو قطبی سرد منو از خودم خسته کرد
تضاد و تضاد و تضاد پشیمونم از اعتماد
سوالام بزرگه ولی جوابام حقیره هنوز
به بچم بگم من کیم اگر که پدر شم یه روز
زمین و زمان عمریه منو بازی دادن فقط
که تو نیمه زندگی رسیدم به پایان خط
به قدری شکستم که میشه صبوری رو تدریس کرد
که هرکی به قلبم رسید فقط چشمامو خیس کرد
جهان دو قطبی سرد منو از خودم خسته
تضاد و تضاد و تضاد پشیمونم از اعتماد
سوالام بزرگه ولی جوابا حقیره هنوز
به بچم بگم من کی ام اگر که پدر شم یه روز