Milad Zareb – Khiyanat

آروم آروم قدم قدم
تو بارون تر میشه هرشب منوتو چشامون
یه کاری کردی نمیگیره دعامون
آخه ببین چی اوردی سر دوتامون
تو که گفتی من از پیشت نمیرم
گفتی من کنارت آروم میگیرم
گفتی چشماتو به دنیا نمیدم
آخه چیشد شدی عاشق رفیقم
هنو یادمه یادگاریات کنارمه عکست
رو دیوار اتاقمه تو خوابمه خاطرمون
یه عالمه ازت پس چرا نمی‌رسی
به داد می یادمه چقد چشاتو
خواستمش باغمش تنهام گذاشت آخرش باورش
سخته پشته پا زده به اونی که به دنیا عشقشو نمیدادمش
من بی تو غرق غصم اعصاب نمی‌کشه
صدتا خوردم از قرصای خواب آور و دیاسپام بگیر
تا اون شیشه مشروبی که تو یه پیک خوردم
دیگه نمی‌کشه اعصاب مصابم گرمی نداره
دیگه دستات برا من انقدر که خوبی کردم بهت ندیدی
آخرش از این چشمام دراومد من زدم تو خط بی کسی
غم زدس این قلب لعنتی پر زد از قفس که پس بگیره
ولی تو همون آدم پست عوضی دست بغلی گرم تره
آره خب سردیه نگاتم دم پره ماعه وقتی رفتی یادت باشه
اونم یه شب تو رو رو تخت جا می‌ذاره
بعضی وقتا دنبال تو بودم ولی پیشم نبودی
بعضی وقتا حس میکردم رو گردنت هست یه جای کبودی
بعضی وقتا از خودم می‌پرسیدم اون کیه دنبالته
بعضی وقتا رو نرومی کمتر داد بکش فاحشه
هنو یادمه یادگاریات کنارمه عکست رو دیوار اتاقمه
تو خوابمه خاطرمون یه عالمه ازت پس چرا نمی‌رسی
به داد می یادمه چقد چشاتو خواستمش باغمش تنهام گذاشت
آخرش باورش سخته پشته پا زده
به اونی که به دنیا عشقشو نمیدادمش
تو برگشتی چرا چشات خیسه
برگشتی این روزا بودم کلی میست
تو برگشتی وقتی که دیگه حسی نیستش
تو برگشتی بیا تحویل بگیر خب اینم دیست
حس عشق تودلم مرد گندکاریات از یادم برد
می‌دونم چرا برگشتی پیشم چون بلیت کارم برد
یادته به همه میگفتم از وقتی که از پیشم
این آدم رفته بالا رفته خرج سیگارم
حتی شعرای خودم از یادم رفته
هنو یادمه یادگاریات کنارمه عکست رو دیوار اتاقمه
تو خوابمه خاطرمون یه عالمه ازت پس چرا نمی‌رسی
به داد می یادمه چقد چشاتو خواستمش
باغمش تنهام گذاشت آخرش باورش سخته
پشته پا زده به اونی که به دنیا عشقشو نمیدادمش