Rouzbeh Farazmand – Khake Pak

ایران، وَطنم
یه خاکِ پاک
یه بوی نم
یه دشت سبز و پرثمر
یه اسم ناب و آشنا
نشسته تویِ ذهن من
پر از سرور و مستی ام
از اینکه تو خاکِ منی
خاک تو سرمه ی چشام
تو بهترین وطنی
وقتیکه تو وسعت شب
به آسمون زُل میزنم
با پولک ستاره ها
رو اسم تو گُل میزنم
رنگین کمون پرچَمِت
دنیامُ رنگی میکنه
پاییز زرد غُصه رو
پر از قشنگی میکنه
اسم تورو حک میکنم
رو صفحه ی خاطرهام
واسه سرافرازی تو
تا اوج قلّه ها میام
تا اوج قلّه ها میام
روئیده شد روی تنت
سبد سبد اقاقیا
نمیدمش خاک تورو
به دست اون غریبه ها
پاکُ، بلندُ، پر غرور
تو سرزمین آرشی
رستم، فریدون کاوه ها
تو پاکیِ سیاوشی
تو مهد افسانه و عشق
معنای عاشق شدنی
غرورِ فرهادی و قیس
تو آبروی بیژنی
وقتی که تو وسعت شب
به آسمون زُل میزنم
با پولک ستاره ها
رو اسم تو گُل میزنم
رنگین کمون پرچمت
دنیامُ رنگی میکنه
پاییز زرد غُصه رو
پُر از قشنگی میکنه