Babak Afra – Refigh

رفیق
می‌دونم که هستی کنارم همیشه
اگه جنگ شه اگه پاندمی شه
تو دنیا رفیق
رفیق
محاله تو باشی آدم کم بیاره
اگه حتا از آسمون غم بباره
یه دریا رفیق
یه وقتایی دنیا جوری نامیزونه
که آدم حیرون می‌مونه
خیالی ولی نیست
اگرکه رفیقی پیشت باشه شونه به شونه
از این جور رفیقا رفیقای لوطی رفیقای با عشق و مشتی
مث کوه پشتت اگه سیل نوحم بیاد پیشتن مثل کشتی
تو روزایی که اوضام قاراشمیش بود و تیره
هوامو داشتی یادم نمیره
کارت درسته یه دنیا می‌خوامت
دمت گرم سلطان فدای مرامت
رفیق یادته زندگی تلخ و نامهربون بود
دلم از همه جا و هرچیز این دنیا خون بود
حواست بهم بود رفیق بودنت انگاری هدیه از آسمون بود
از این جور رفیقا رفیقای لوطی رفیقای با عشق و مشتی
مث کوه پشتت اگه سیل نوحم بیاد پیشتن مثل کشتی