Emran – Aghrab

بیست و دو روز در به دریو
بیست و دو هفته خودکشی کردم
بیست و دو ماه خستم کردی
بیست و دو سال طاقت آوردم
یه خبر نگرفتی زنده ای مردی
چمدونت کوچیک بود چطور همه چیمو بردی
کشتی عمرانو کشتیم ببین
به دلم نشستی پاشو درست بشین
کجایی بیمعرفت من هنو خیره به دیوارم
هی سیگار سیگار سیگار سیگارم
یه اتاق تاریک و یه موزیک نامرد
یه شب بخیر گفتی و یه عمره بیدارم
*** رسانه آهنگ ***
یه نیمکتو یادته چه زود دو سال شدا
پرپر شدم وقتی ازم شدی جدا
میدونی ته خط کجاست
اونجایی که به خود خدا میگی تورو خدا
تو فکر نکردی بری دیوونه بشم
این خاطراتته که میباره از چشم
واسه اینکه یادم بمونه تو چه ماهی رفتی
هه.. چند ساله بهمن میکشم
حالا هی واسه برگشنت دست دست کن
دیگه بریدم از همه دیگه خستم چون
گفتی رو حرفت یه حساب دیگه باز کنم
اره حساب کردم اما برگشت خورد
قید همه چیو زدم دیگه نمونده کسی
از قرار رفتم که به قرارت برسی
هی … منو کشت این سختی
به عشقت اومدم با عشقت رفتی
دلشوره دارم دلشوره میفهمی
دلتنگ نبودی حال منو نمیفهمی
من که فکر میکردم ازم دل نمیبری
به کی خوردی که به ما نمیخوری
باز عکسات بغض و سردرد
دلم خالی از تو و خندهام پر دردن
دیشب دردامو ریختم تو دریا
هه … نهنگا خودکشی کردن
کی زیرپات نشسته که شدی سیر
یه وقت به خودت نیای ببینی که شده دیر
تو به هوس یه غریبه میگفتی عشق
ولی به دلواپسیای من میگفتی گیر
هر کی منو دیده حالمو از چشام خونده
از اینور مونده از اونور رونده
میگفت مثل سگ دوسم داره و
جای دندوناش هنوز رو دستم مونده
دلتنگی یعنی تو آتیش بگیری
پشت خطو و گوشیشو هی رد میکنی
یعنی رو به روی دریا وایستادی ولی
خاطره یه خیابون داره خفت میکنه
به جون چشات چشام پر دردن سردرد منو کشت این سردرد
کار از دعای مادر گذشته من خدا رو هم خسته کردم
یه مرد تیرماهی عقرب که با هر صدای بلندی میلرزه تنش
حال منو میخای بدونی هااا عقربیو اتیش بزنی