Emran – Koli

خدا لج کرده با من نمیبینه اشکای منو
ببین خیس شده بازم کیه پاک کنه چشمای منو
نمک رو زخم من نزن دلشوره میگیره دلم
تقاص چی رو میگیری نذار از این خونه برم
نمه نمه نمه داره بارون میزنه تو که نیستی
این هوای لعنتی یه چیزیش کمه وقتی نیستی
تو که نیستی با تموم شهر غریبه میشم
میدونستی اگه بری دیوونه میشم
دیوونه میشم ، دیوونه میشم
من قبل مرگم مُردم موهام سفید شده پُشتم خمه
خنده هامو جدی نگیر پشت این خنده ها ۲۰ سال غمه
گفتم این آدما گرگن دستای تورو سفت میگرفتم
همیشه پشتم بودی اما موقع سلفی گرفتن
زندگیت آرومه با هرکسی جمع شدی منهای من
بی انصاف این همه جا واسه زندگی چرا چشمای من
تو با هرکسی چرخیدی همدم من فقط سیگار بود
شبا جای من وجدانتو ببوس اگه بیدار بود
عشق یعنی که بذاری بره ولی نتونی دل بکنی
یعنی کنارت نیست ولی تموم شب و باش قدم بزنی
عشق یعنی که تو پله بشی واسه اینکه اون رشد کنه
یعنی وقتی که رفت حتی خود خدا هم بهت پشت کنه
عشق یعنی که توو تنهایی یه چیزی گلوتو هی چنگ میزنه
یعنی با هر صدای زنگی فکر کنی اون داره زنگ میزنه
عشق یعنی که حس کنی سرده یعنی بفهمی ولت کرده
یعنی کنار یکی دیگه س و گریه ی نصفه شب خفه ت کرده
مشتی الان وقتش بود ؟ دستات توی دستش بود
حرفاتو قاب گرفتم ، چون همیشه عکسش بود
اصلاً تو خوب قصه باشه من میشم بد
تو عکسامو سوزوندی ولی عکسات آتیشم زد
دلم تنگه و مغزم فلج این جنگ همیشه توو بدنم بود
قسم خوردم نیارم اسمتو ولی اسمت قسمم بود
سپردمت به اون خدا ولی یه روزی میگیره تقاصمو
حاجی شهر عقدتو میخونه فردام نماز منو
نمه نمه نمه داره بارون میزنه تو که نیستی
این هوای لعنتی یه چیزیش کمه وقتی نیستی
تو که نیستی با تموم شهر غریبه میشم
میدونستی اگه بری دیوونه میشم
دیوونه میشم ، دیوونه میشم