Hamid Gholamali – Hezar Shab

در ازدحام بی کسی به من اشاره میکنی تویی که در هزار شب مرا ستاره میکنی
مرا شکست قبل تو به هر تکیه داشتم گذشت آن زمان که من هوای گریه داشتم
هوای گریه داشتم
عزیز من تو با منی دل از دلم نمیکنی نفس نفس تپش تپش هوای بودنی
عزیز من تو با منی دل از دلم نمیکنی نفس نفس تپش تپش هوای بودنی
نه آسمان نقره ای نه آبو دانه خواستم فقط برای عاشقی من از تو شانه خواستم
عزیز من شب مرا به یک ستاره شاد کن هوا هوای عاشقیست به حسم اعتماد کن
چگونه عاشقت شدم که پشت خم نمیکنم برای بیشتر شدن من از تو کم نمیکنم
ترانه از تو ساختم که واژه را عسل کنم ادامه میدهم به تو که عشق را بغل کنم
عزیز من تو با منی دل از دلم نمیکنی نفس نفس تپش تپش هوای بودنی
عزیز من تو با منی دل از دلم نمیکنی نفس نفس تپش تپش هوای بودنی
عزیز من تو با منی دل از دلم نمیکنی نفس نفس تپش تپش هوای بودنی