Pouyan Najaf – Maranjanam

يار بي تفاوتم،حياتم
شيرين تر از حياتي،تو نَباتم
زلف ابريشمي كجايي
بي تو من اسيرِ خاطرات بي ثباتم
عمق جانم ناله دارد
آسمان هم كنايه دارد
چشمِ ابرو حالِ باران
از نبودن تو بس گلايه دارد
مرنجانم....
مرنجانم....
مرنجانم....
نيايد آن روز كه فرو بپاشي
از اين خيابان ها كلافه باشي
نگه كني به هر سو ببيني
كه رفته از بَرَت او بميري
مرنجانم....
مرنجانم......
مرنجانم......
عمق جانم ناله دارد
آسمان هم كنايه دارد
چشمِ ابرو حالِ باران
از نبودن تو بس گلايه دارد
مرنجانم....
مرنجانم....
مرنجانم....
نيايد آن روز كه فرو بپاشي
از اين خيابان ها كلافه باشي
نگه كني به هر سو ببيني
كه رفته از بَرَت او بميري
مرنجانم....
مرنجانم......
مرنجانم......
بيا كه روح از تنم گذشته
كه قند لبخندت به دل نشسته
بيا كه بي تو نمانده نايي
نه تاب دل هست نه دل ربايي
چون نگري،بر دگري،قلب مرا ز جا فكني
بگذر از اين حال حزين،جان مرا كجا ببري،مرنجانم