راغب از “گلپا” خواند…
جدیدترین اجرای راغب، شامگاه بیست و پنجم خرداد ماه در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران به همت موسسه آوازی نو با مدیریت مهندس حسن اردستانی برگزار شد.
دومین کنسرت تهران راغب در حالی برگزار شد که به فاصله چند روز پیش از اجرای این کنسرت، وی دیداری با استاد اکبر گلپایگانی معروف به گلپا داشت. به نقل از ایشان، در این دیدار او از استاد گلپا دعوت برای حضور در اجرای خود داشت که استاد گلپایگانی نیز با قبول این دعوت در این اجرا شرکت کردند.
پس از اجرای چند قطعه از ایشان در محضر استاد، راغب از ایشان برای اجرای این قطعات در کنسرت خود، کسب اجازه کرد. از جمله قطعات یاد شده میتوان به قطعه معروف “موی سپید” اشاره کرد.
این اقدام که با استقبال هواداران ایشان نیز روبرو شد را میتوان به نوعی فرهنگ سازی تلقی کرد، زیرا با اینگونه حرکات میتوان موسیقی سنتی و کلاسیک ایران را به نسل جوان به نحوی مطلوب و درخور معرفی کرد و جایگاه اساتید و بزرگان موسیقی ایرانی را به نسل جدید یادآور شد. از دیدگاه بنده، قدردانی و درس گرفتن خوانندگانی نظیر راغب از پیشکسوتان نکته مثبتی در کنسرت های این روزهای موسیقی پاپ ایران بود.
رهبری ارکستر راغب بر عهده نوید اسکندر بود، و نوازندگانی همچون احسان توکل و شروین شهبازی او را یاری می‌کردند. در مجموع میتوان گفت با توجه خاص مهندس اردستانی به صدای سالن صدای قابل قبولی از گروه او به گوش می‌رسید کما اینکه در این میان صداهایی به صورت سکوئنس یا از پیش ضبط شده شنیده می‌شد که امری طبیعی در بازار کنسرت های امروزی است.
از نظر جلوه های بصری ویدیو مپینگ مناسب با سبک خواننده اجرا می‌شد و همینطور سبک پوشش خواننده درخور شخصیت و اجرای خواننده مشاهده شد.
از مهمانان ویژه این کنسرت می توان به چهره‌های شناخته شده‌ای همچون افشین مقدم، مهرداد نصرتی و همچنین کامران تفتی اشاره کرد که نظاره گر اجرای راغب در این شب بودند.
از نگاهی دیگر، راغب را میتوان ورژن کامل‌تر و متفاوت تری از حمید هیراد برای موسسه آوازی نو دانست و امتیاز او نسبت به هیراد را میتوان در انتشار اولین آلبوم رسمی در بازار موسیقی جست و جو کرد زیرا که پس از انتشار این آلبوم، با استقبال خوب مخاطبان توانسته به چهره‌ای پر طرفدار برای سنین مختلف مخاطبان موسیقی در بازار حال حاضر بدل شود.
در ادامه تصاویر زیبای این اجرا را از نگاه دوربین “امیر علی همتی” بیننده باشید.
