دو هفته اخير، هفتههاي خوبي براي موسيقي کشورمان نبود. اين را تمامي مخاطبان موسيقي ميگويند. چه آنهايي که در زادگاه خود براي شرکت در کنسرت گروه موسيقي ليان رفته بودند و در شهر بوشهر، آنجا که سنجها و دمامها و نيهمبانها براي شهروندانش، صداي ديگري است و چه شيرازيهايي که براي نواختن اين گروه در شهرشان لحظهشماري ميکردند. تصور بر اين بود که فقط به خاطر اتفاقات حاشيهاي اين دو شهر نتوانستند صداي زنگ گروه موسيقي جنوبي ليان را در کناره خليج فارس بشنوند اما…
حرير اجرا نميکند
چند روز پيش بود که خبري ديگر تيتر اول تمامي رسانه ها شد. خبري که شوک بزرگي را به موسيقي دوستان وارد کرد. خبر از حضور بانوي دف نواز، حرير شريعتزاده، همسر سالار عقيلي. ماجرا از آنجايي آغاز شد که بعد از اجراي شهر بجنورد، سالار عقيلي به همراه گروهش به پيشنهاد اداره کل ارشاد خراسان راهي ميشود تا بتواند کنسرتي را در شانديز برگزار کند. بعد از اجراي قطعه اول يکي از مسئولان از گروه ميخواهد تا حرير، براي اجراي قطعات ديگر روي سن نباشد. او حتي مشکل پوشش هم نداشت. سئوال در همين جا پيش آمد و باز هم گفتيم، اتفاق است ديگر! تا…
به شرط حذف فرقانه
باز هم گفتيم اتفاق است ديگر. پيش ميآيد تا رسيديم به روز ديگر و تيتري که چشمنوازمان شد. در آخرين شب کنسرت و با حواشي بسيار؛ «عاليم قاسماف» بدون دخترش روي صحنه رفت! آخرين سانس از کنسرت ارکستر بادي تهران، با يک ساعت و نيم تاخير در تالار وحدت و تنها با شرط حذف فرقانه قاسم اف، اجرا شد. اين بار يک ساعت پيش از آغاز کنسرت با حضور مسئولان اداره اماکن نيروي انتظامي و اعتراض آنها مبني بر حضور دختر «عاليم قاسماف»، تذکراتي را دريافت کردند و برنامه تا آستانه لغو پيش رفت. اين در حالي بود که مردم زيادي بيرون تالار انتظار شروع کنسرت را ميکشيدند. پشت درهاي بسته! در آخر وساطت برخي از چهرهها باعث شد، تنها و تنها به شرط حذف فرقانه اجازه ورود به مردم بدهند تا کنسرت با کنداکتور و شيوهاي متفاوت نسبت به دو شب گذشته اجرا شود. عاليم قاسم اف تنها يک جمله در ابتدا گفت: «به قوانين ايران احترام ميگذارم، اما در هيچ کجاي دنيا اين رفتارها در مورد بانوان هنرمند اعمال نميشود.»
بابازاده: شوکهام
هيچ صحبتي نميماند جز اينکه از واقعيت ماجرا باخبر شويم. بهمن بابازاده، مدير روابط عمومي کنسرت گروه ارکستر بادي تهران با همراهي عاليم قاسم اف از حواشي و اتفاقات آخرين شب اجراي اين کنسرت گفت. «مسوولان اداره اماکن نيروي انتظامي شب آخر اجرا، از حضور دختر آقاي قاسيم اُف و همراهي گروه ممانعت کردند و سرانجام با پادرمياني مسوولان برگزاري، کنسرت با تاخير و حواشي بسيار آغاز شد اين در حالي است که دو شب گذشته بدون هيچ حاشيه و اتفاق خاصي خانم قاسيم اُف به روي صحنه رفتند و گروه را به بهترين شکل ممکن همراهي کردند که اين اتفاق استقبال مخاطبان و حاضران در سالن را به همراه داشت.» بابازاده که هنوز از اين اتفاقات شوکه بود ادامه داد: هيچ کدام از بچههاي گروه علاقهاي به صحبت و واکنش در خصوص حواشي پيش آمده ندارند و ترجيح ميدهند اعتراض خود را از راههاي قانوني به گوش مسوولان برسانند. گرچه اتفاقات در خصوص برگزاري کنسرت و لغو آنها چيز جديدي نيست اما ما هنوز از آن حوادث تلخ شوکه هستيم اما خوشحاليم که در آن دو روزي که به روي صحنه رفتيم، با استقبال خوب مخاطبان روبرو شديم و همينها ما را براي ادامه راه دلگرم ميکند.» شايد جاي يک اميدواري کم بود که بابازاده آن را کامل کرد: «اميدوارم ديگر اين اتفاقات را شاهد نباشيم و بتوانيم در جهت اعتلاي هنر موسيقي کشور باز هم اقدامات بينالمللي انجام دهيم بدون آنکه اين حوادث تلخ تکرار شوند که همه اين حواشي حاصلي جز خدشه به وجه فرهنگي ايرانيان ندارد.» اما اين يک گوشه ماجرا بود و آن هم تنها براي يک کنسرت. با جوابي که از مدير روابط عمومي اين گروه ميتوانستيم بشنويم. اصل ماجرا کجا بود؟ پيروز ارجمند، شايد براي ما پاسخي داشت. از آنچه بايد و نبايد!
ارجمند: صبور باشيد
پيروز ارجمند، در ابتدا يک جمله براي پاسخ داشت و آن هم شايد براي تمرکز بيشتر روي واژگاني بود که بتواند حواشي پيش آمده را در سرزمين، تمدن، فرهنگ و هنر توجيه کند. «تا زماني که شيوه نامه بين ما و نيروي انتظامي نهايي نشود بسياري از مشکلات وجود دارد.»اما اين مرهمي بر زخم هاي موسيقي نبود. آن هم در آستانه سي امين جشنواره موسيقي فجر!مدير کل دفتر موسيقي وزارت ارشاد تنها ابراز اميدواري کرد. اميدواري که با امضاي شيوهنامه بين وزارت ارشاد و نيروي انتظامي رنگ و روي بهتري به خود ميگرفت. وي ادامه داد:« تا زماني که شيوهنامه بين ما و نيروي انتظامي نهايي نشود بسياري از مشکلات کنسرت ها وجود خواهد داشت. البته خوشبختانه اين شيوهنامه هفته پيش نهايي شده و وقت آن رسيده که بسته نهايي آن را به دفتر وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي براي بررسي نهايي، تاييد و امضا ارسال کنيم.»
آيا شيوهنامه چاره کار است؟
حال بايد ديد که اين شيوه نامه چه تاثيري در روند اجراي موسيقي خواهد داشت. «شيوهنامه مورد نظر در صورت تاييد و توافق به امضاي آقاي جنتي در مقام وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي و سردار احمدي مقدم فرمانده نيروي انتظامي خواهد رسيد و تصور ميکنم آغازي براي رفع بسياري از مشکلات خواهد بود.» اينها را پيروز ارجمند ميگويد. البته وي تاکيد ميکند: «با توجه به تعداد کنسرتهايي که در کشور برگزار ميشود، مشکل لغو و يا برگزار نشدن تعداد اندکي از کنسرتها هم وجود دارد که معتقديم اين تعداد نيز نبايد وجود داشته باشد. هيچ وقت اين نيست که ما بخواهيم کاري را مستقل انجام دهيم و البته قطعا اگر ايراد و نقصي در کار باشد اين موضوع بايد در طول زمان مرتفع شود.»
با هر حرکت غيرقانوني مخالفيم
ما به حذف سيستم کنوني اصلا فکر نميکنيم. ما معتقديم تک تک موارد بايد به بحث گذاشته شود تا بتوانيم بر مبناي اين مباحث به يک راهکار قانوني دست پيدا کنيم. ما با هر نوع رفتار و حرکت غير قانوني خارج از قواعد و قوانين مخالفت ميکنيم و خوشبختانه اين موضوع نيز در مجموعه کلي نظام هم مطرح شده و در اين راستا ارتباطي که بين بدنه نيروي انتظامي و دفتر موسيقي انجام گرفته نيز در همين راستا است.
امنيت ليان با وجود تمام فشارها
ارجمند ادامه ميدهد: «نيروي انتظامي به ما اعلام کرده اگر چيزي را تاييد کرديم براي اجرا نيز قطعا پاي امضا مانده و امنيت سالنها را تامين ميکنيم که نمونه آن کنسرت گروه ليان بوشهر به سرپرستي محسن شريفيان بود و ناجا با وجود تمام فشارهايي که بود ايستاد و امنيت سالن را به عهده گرفت و با کساني که هنجارشکني کردند برخورد قانوني کرد. از اين جهت فکر ميکنم فصل خوبي شروع شده است اما به هر حال در عرصه موسيقي هميشه اين مشکلات بوده است. به هر حال ما در برخي مواقع وارد بحرانهايي ميشويم که بايد اينها را مديريت بحران کرد و اين کار سختي است که به اميد خدا اين مشکلات نيز حل ميشود.